Best Of Dorota Miśkiewicz „Anna Joanna” to utwór zupełnie nie w Twojej stylistyce. Z Brazylii zabierasz słuchaczy na Bałkany. W jaką kolorystykę zanurzasz się śpiewając tę piosenkę?
Jak to się stało, że ja nagle zaśpiewałam piosenkę bałkańską? Ja, która w ogóle się tą muzyką – przyznam szczerze – nie interesowałam. Raczej fascynowała mnie muzyka brazylijska, czy jazzowa. A tu nagle Bałkany, dziwne metrum, wszystko jakby pływające, zupełnie inne melodie. Przy okazji pewnego Trójkowego wyjazdu narciarskiego, dziennikarz Grzegorz Brzozowicz zobaczył mnie razem na scenie z Marcinem Wyrostkiem podczas wieczornego jamu, wtedy natychmiast złożył nam propozycję nagrania piosenki „Jovano, Jovanke”. Marcin ją znał, od razu mi zagrał, a ja powiedziałam: „dobrze, nagram tę piosenkę, ale spróbujmy dopisać do niej polskie słowa”. Moje pierwsze skojarzenie powędrowało do Bogdana Loebla, z którym znamy się od mojej pierwszej płyty w życiu, nagranej w latach 90. z Włodzimierzem Nahornym. To były „Kolędy na cały rok”. Kolędy, które napisał właśnie Włodzimierz Nahorny do słów Bogdana Loebla. Tam już spostrzegłam, że Pan Bogdan potrafi pisać prostym językiem o rzeczach ważnych i sprawić, że słowa mają delikatnie ludowy charakter, a tego właśnie było mi trzeba. Piosenkę „Anna Joanna” gramy na koncertach prawie zawsze i zawsze bardzo się podoba. Dlatego postanowiłam, że na płycie „Best Of” zamiast z Marcinem Wyrostkiem, umieszczę wersję zagraną live z zespołem Kameleon. Uwielbiam życie koncertowe. Uwielbiam być na scenie. Uznałam, że jeden taki utwór, po prostu z koncertu, ze sceny, może nie perfekcyjny, ale za to bardziej ekspresyjny, przyda się na płycie. Kolor tego żywiołu musi mieć dramatyczną mętność ciemnej wody, bo Anna Joanna stojąc nad brzegiem wody, nie wie co zrobi ze swoim życiem, „ona wciąż nad wodą stoi, myśli swych się boi”, toń tej wody musi być ciemna. fragment wywiadu z Dorotą Miśkiewicz ( całość ) SPIS UTWORÓW 1.Bezbłędny (muz. Marek Napiórkowski / sł. Michał Rusinek) |
|
| Maja Kleszcz & IncarNations ROMANTYCZNOŚĆ  Wokal Mai Kleszcz, jedyny, niepowtarzalny, wyrażający wszystko, co pomyśli głowa. >>POLITYKA<< 5/6
Po odejściu z Kapeli ze Wsi Warszawa, Maja Kleszcz i Wojtek Krzak jawią mi się niczym wędrujące i nieskore do kompromisów wilki. Dla muzyka to na pewno nie jest łatwe życie, ale w efekcie dostajemy coś tak nieprzejednanego jak „Romantyczność”. Jedną z najlepszych polskich płyt tego roku. >>ONET<< 9/10 Prawie czterdzieści minut muzyki. Dziesięć wspaniałych piosenek. Jedna z najlepszych wokalistek w Polsce (jeśli nie najlepsza). Wielcy artyści, wielcy muzycy, wielcy tekściarze. Brakuje mi superlatyw, którymi mógłbym opisać dokonania tegoż zespołu. >>ALL ABOUT MUSIC<< 9.8/10 Są radykalnie staroświeccy, bardziej punkowi od punkowców – Maja Kleszcz i Wojciech Krzak opowiadają o swojej płycie „Romantyczność”, która was zaskoczy. >>NEWSWEEK<< Maja Kleszcz to wokalistka kótrej w Polsce dorównać może mało kto, dzieją tu się rzeczy niezwykłe >>GAZETA WYBORCZA<< Nazywanie Mai Kleszcz „polską Adele”, „polską Billy Holiday”, „polską Amy Winehouse” jest krzywdzące. Dla Mai oczywiście. Maja Kleszcz z projektem IncarNations nie jest żadnym powieleniem schematu, kopią wielkich poprzedniczek. Jest marką samą w sobie, którą warto poznać, a należy wręcz docenić. >>INTERIA<< Niezapomniane doświadczenie i na chwilę obecną – najlepsza polska płyta 2016 >>KINOBLOG<< SPIS UTWORÓW 1. Piękny Brzeg -Żoli (muz Wojciech Krzak/ sł. Wojciech Krzak) Nagrań dokonano: 19-21 października 2015, Quality Studio w Warszawie mix, mastering – Andrzej Izdebski, Iziphonics Studio |
|
„(Bracie mój nieznajomy)…To wyjątkowo piękna piosenka. Pacyfistyczny tekst Bogdana Loebla, muzyka i przeszywające serce, genialne solówki Dżawora sprawiają, że utwór mnie samego bardzo wzrusza i wyciska łzy. Cieszę się z tego nagrania, bo jest jednym z najważniejszych w moim życiu. Znalazłem się tam w towarzystwie ludzi wyjątkowych i niebanalnych” – Marek Piekarczyk „To wielkie szczęście spotkać na swojej artystycznej drodze takie ikony jak Bogdan Loebl i Marek Piekarczyk. Siła tekstu Bogdana w przejmującym, zjawiskowym wykonaniu Marka… Bogu dziękuję za możliwość uczestniczenia we wspólnym stworzeniu utworu, który (w co wierzę) zostanie na dłużej. Krisowi Górskiemu dziękujemy za mistrzostwo w realizacji dźwięku” – Krzysztof Dżawor Jaworski W roku 2015 przypadła 100 rocznica urodzin Ks. Jana Twardowskiego, a w 2016 mija 10 lat od Jego śmierci. W związku z tymi rocznicami grupa artystów postanowiła wydać płytę z piosenkami inspirowanymi poezją Księdza. Jej pomysłodawcy to Bogusław Chrabota (Rzeczpospolita) i Krzysztof Jaworski (Harlem). Do napisania tekstów zaproszono znanych i cenionych artystów: Bogdana Loebla (poetę, powieściopisarza), Marka Markiewicza (muzyka, autora tekstów), Jerzego Dębinę (przyjaciela Ks. Twardowskiego, aktora, poetę) oraz Violettę Ozminkowską-Daukszewicz (dziennikarkę i pisarkę). Muzykę skomponował Krzysztof Jaworski, a jego partnerzy z zespołu Harlem oraz Marek Piekarczyk (TSA), Kuba Sienkiewicz (Elektryczne Gitary), Adam Nowak (Raz Dwa Trzy), Grubson (raper i producent muzyczny), Adam Wolski (Golden Life) wzięli udział w nagraniach studyjnych. Producentem jest płyty jest Narodowe Centrum Kultury. Wydawnictwo ma być godnym upamiętnieniem twórczości Ks. Twardowskiego, którego wiersze nadal w sercach nosi tak wielu Polaków. SPIS UTWORÓW 1.„Siedzę na chmurze” (Violetta Ozminkowski- Daukszewicz/ K.Jaworski) – Kuba Sienkiewicz
|
|
NOWOŚĆ  |
|
| Bogdan Loebl, jeden z ostatnich aktywnych twórczo przedstawicieli pokolenia Bursy, Grochowiaka, Hłaski i Stachury, mający w dorobku kilkanaście tomików wierszy, 2 zbiory opowiadań i 14 powieści a także autor kilkuset ponadczasowych bluesów i pieśni do muzyki Tadeusza Nalepy (m.in. Anna, Kiedy byłem małym chłopcem, Co stało się kwiatom, Rzeka dzieciństwa, Modlitwa), w bardzo osobistej rozmowie opowiada o rodzinie Loeblów, dzieciństwie na Kresach i młodości, o tym dlaczego postanowił zostać poetą i pisarzem, a także jak to się stało, że zaczął pisać teksty bluesów i pieśni. B. Loebl opowiada także o swoim światopoglądzie etycznym, w którym szczególne miejsce zajmuje stosunek do przyrody i zwierząt oraz o tym, jak „odbija” się to w jego twórczości. Obszernie i szczerze opowiada o swoich inspiracjach literackich i muzycznych, jaki wpływ na jego twórczość miało dzieciństwo spędzone na Kresach. Książkę ilustruje blisko 170 fotografii,w większości pochodzących ze zbiorów Bogdana Loebla. Książka zawiera także pełną dyskografię i bibliografię oraz indeks osób i utworów. Obszerny wstęp do „Słucham głosu serca” napisał dr hab. Mirosław Pęczak. ( fragment opisu zaczerpnięty ze strony księgarni motyleksizkowe.pl ) |
